Thank you for coming to Iran!
Door: Jenny
Blijf op de hoogte en volg Mees en Jenny
12 April 2017 | Iran, Eşfahān
In de rij voor de paspoortcontrole stapt een dame voor uit de rij en loopt naar ons toe. Of we wel al een visum hadden anders stonden we in de verkeerde rij.
Wij moeten even wennen aan al deze attentheid. Tenslotte koud vanaf Schiphol en ondanks vriendelijk mensen daar is dit toch wel een bijzonder warm welkom.
De volgende ochtend als we in ons bijzonder verblijf in Esfahan, een prachtig opgeknapt authentiek gebouw van oude koopmanswoningen, in de zon ons ontbijtje krijgen zijn we nog een beetje onwennig maar zodra we de stad Esfahan zien en met onze mond open op het prachtige Iman Square staan blijven er maar mensen komen die ons welkom heten, vragen of we iets nodig hebben of waar we vandaan komen wennen we snel aan het contact met de Iranieers. Inmiddels zeg ik soms tegen Mees, niet opkijken en niet zwaaien, doorfietsen anders krijgen we weer wat te eten/drinken en ik groei dicht en moet veel te vaak plassen. Ik kan je vertellen toiletten zijn ook in Iran weer een uitdaging!
Daarnaast staan we inmiddels op op zoveel foto's, tussen zoveel mensen in, dat ik de tel een beetje kwijt ben. Nadat ik op een avond uitgenodigd ben om mee te picknicken en de foto's wilde delen ontvang ik elke ochtend een prachtig plaatje op de telefoon van deze onbekende dame! Overigens ik kan geen woord met haar wisselen want ze sprak echt geen woord Engels.
Inmiddels, een kleine week verder weten we wat oprechte gastvrijheid is die de Iraniers ons laten zien. Eten, drinken, praatje, zorgen voor ons. Het is wat ons de hele dag ten deel valt. Wij hebben ons nergens zo veilig en welkom gevoeld en iedereen om ons heen thuis (en ik stiekum ook wel een beetje) maar bang voor onze veiligheid zijn. Echt niet nodig, dit zijn mensen met een groot hart.
Hoe is het dan verder in Iran. Wat zal ik zeggen, een soort Efteling maar dan heel groot. En zonder de tingel-tangel-muziek en wachtrijen. Overal waar je kijkt zeker in de steden Esfahan en Shiraz. Sprookjesachtig.
De eerste twee dagen zijn we in Esfahan gebleven. Een prachtige stad. We slenteren wat over de bazaar. Allemaal dezelfde spullen, tapijten, oude vazen, kruiden en gaz (iraanse nougat). Zwaar onder de indruk van dit alles laat ik na het betalen van wat nougat mijn portemonee liggen in een winkeltje. Pas 10 minuten later horen we geroep achter ons en blijkt dat de dame van de winkel het hele plein heeft afgezocht. Mijn portemonee weer terug en aangezien we in Iran niet kunnen pinnen, zat er echt een heel groot bedrag in! Als we later op de avond de winkel weer terugvinden om de dame te bedanken met een klein souveniertje uit Holland, moeten we met iedereen op de foto en fluistert ze mij in mijn oor hoeveel dit voor haar betekent!. Als ze niet zo eerlijk was geweest had deze vakantie op dag 1 al een andere wending gekregen. Hoe leg ik haar uit wat dit voor ons betekent!
Geld is overigens een dingetje in Iran. Ze hebben Rials en Toman. Zeg maar 1 euro is 40.000 Rial en 4000 Toman. Soms vragen ze Toman (en die briefjes heb ik niet!) en dan weer Rial en daar heb ik er zoveel van dat ik het ook niet meer helemaal snap! Daarnaast zoals gezegd kunnen wij als buitenlanders niet pinnen. Dus moeten we wisselen en dan maar hopen een goede koers. Want ook hier heb je natuurlijk mensen die je op straat aanklampen om te wisselen dan weet je dan er ergens geld aan de strijkstok blijft hangen. Maar er zijn ook goede bureaus en ik moet zeggen in de winkels zijn de mensen goudeerlijk! Als wij weer staan te tobben met die miljoenen (klinkt best lekker he?) helpen ze graag en nog niet een keer heb ik te weinig geld teruggekregen. Overigens best gek natuurlijk dat we niet kunnen pinnen, zeker gezien het feit dat we ongeveer om de 500 meter een bank met pinautomaat tegenkomen. Nog niet in alles in Iran dus open voor mensen met een niet Iraanse nationaliteit.
Na een bustocht van 7 uur komen we de derde dag aan in Shiraz, en ook hier weer veel prachtigs te zien. We laten ons vewonderen en genieten van ieder moment. Mensen blijven zo vriendelijk, dat getoeter in het verkeer is wel erg wennen maar meestal steken er dan handen en hoofden uit de auto en wordt er uitbundig gezwaaid en ik krijg meestal een dikke duim omhoog van de dames omdat ik op de fiets zit.!
In het verkeer geldt wel het recht van de sterkste. Dat vraagt lef en fietsbehendigheid. Oogcontact helpt en dan maakt het niet uit of je vrouw of man bent. Stap je voor de auto, gaat deze stoppen. Blijf je staan, sta je er met het donker nog!
We lezen al een tijdje de colums van "onze man in Teheran" van Thomas Erbrink, een aanrader trouwens, zeker ook de serie van 4 afleveringen die hij heeft gemaakt over hoe het is om als Nederlander in Iran te wonen. Hij vertelt regelmatig hoe verwarrend het soms allemaal is. Wat mag wel, wat mag niet. Wat mag niet openlijk maar gebeurt wel en vooral waarom en van wie mag het wel of niet. Soms is het net een slapstick. Wij houden ons aan de regels die wij denken dat er zijn, en dan blijken die regels er helemaal niet te zijn.
Wij worden hier dagelijks ook mee geconfronteerd. In de ene moskee mogen we samen naar binnen en overal foto's nemen. In de andere alleen foto's met je telefoon en niet met de camera? In de ene shrine mogen we binnen, samen mannen en vrouwen en in de andere pas na 10 uur s avonds en vrouwen en mannen apart. Overigens dat is ook een belevenis. Dat vrouwengedeelte van de moskee een gezellige boel met kindertjes die spelen, vrouwen die elkaar ontmoeten en hartelijk omhelzen en daartussen zitten vrouwen te bidden. Sommige willen even een praatje, andere kijken boos. Nou ja, ik heb eerlijk nog geen idee waarom er zoveel verschil is maar indrukwekkend is het wel. Oh en vandaag ook een leuke, we zijn in het prachtige Persepolis. Open tot 17.30 uur. Dus wij na een pittige fietstocht met een klimmetje van 20 km snel op het heetst van de dag naar binnen! En als we om 17.00 uur onze weg naar buiten weer nemen, komen er nog hele families binnen! Blijkbaar toch niet om 17.30 uur dicht. We nemen het maar zoals het komt want we blijkbaar begrijpen we het wel maar snappen we het nog niet helemaal!
Zoals gezegd, de eerste dagen hebben we vooral sightseeing gedaan en heerlijk uitgerust. Veel te veel en lekker gegeten, heerlijke sapjes gedronken want sapbarretjes vind je hier heel veel. Door moskeeen, citadels, bazaars en parken gewandeld en gefietst. Het is prachtig om al dat mozaiek, spiegeltjes en kleurtjes te zien.
De tombe van de dichter Hafiz was een hele mooie. Een oase van rust, mensen die de gedichtenbundels lezen maar natuurlijk wel met hun mobiel en muziekjes bezig zijn. Flaneren door het park en toen wij even lekker wilden uitrusten stond er ineens een heerlijk stuk gebak voor onze neus! Bleek dat een aantal jonge vrouwen in het park een verjaardag aan het vieren waren en vanzelfsprekend deel je dan uit! Toch weer lekker eten! Oh ja. Ik kreeg het gebak en Mees werd hierbij omzeild. Maar wel twee vorkjes op het bordje.
We zien veel muurschilderingen van de zgn. martelaars. Foto's of schilderijen van mannen die omgekomen zijn in de oorlog Iran/Irak. Maar natuurlijk zijn de grote leiders ook alom aanwezig. Khomeini en zijn huidige opvolger zien we ook op bruggen, gebouwen en winkels. Het voelt wel bijzonder om daar allemaal tussendoor te fietsen. Maar wij ervaren dat we in Nederland door de media toch wel een zeer gekleurd beeld te zien krijgen. Met veel knip en plakwerk geven onze journalisten en media alleen heel veel stereotype beelden te zien waaruit je echt denkt dat het een land is wat zwaar gebukt gaat onder het regime alle dames in de zwarte chadors lopen, corruptie en wapens het dagelijks gezicht zijn. Haat tegen Amerika? Och op een grote poster langs de weg na, drinken we gewoon lekker met zn allen real Coca Cola en dollars zijn prima te wisselen hier! En ik maar denken dat ik allemaal Nederlandstickers op mn fietsje moest plakken want anders zouden ze misschien wel denken dat we Amerikanen zijn! En das niet best dacht ik. Goed weer een fabeltje blijkbaar.
Wij zien dames die hun hoofddoeken dragen op het achterste puntje van hun knot, modern gekleed en vooral met veel respect behandeld door hun mannen. Politie zien we alleen als we langsfietsen en ze roepen where you from! Ah Holland, tullips and Van Persie, Welcome to Iran. Ja ook veel dames in zwarte chadors maar met de skinny jeans eronder, prachtig opgemaakt en nike gympen om het beeld compleet te maken.
Na de mooie steden is onze fietstocht begonnen. De komende 14 dagen zitten we elke dag op de fiets. We zijn voornemens om vroeg te vertrekken, 's middag is het heel warm, de zon staat hier recht op onze bolletjes en schaduw is er maar weinig. Vanaf morgen reizen we het platte land/woestijn door en zijn er een aantal malen geen overnachtingsmogelijkheden. We moeten het dan echt hebben van de gastvrijheid van de lokale bevolking en mogelijk de moskee. Ook weer spannend! Maar door onze ervaringen van de afgelopen dagen, met het volste vertrouwen.
Wij voelen ook veilig, welkom en kijken uit naar het vervolg van onze reis.
Mees en Jenny
-
12 April 2017 - 09:56
Mees En Jenny Weber:
goed om te horen !!! en heb nog veel plezier in dit bijzondere land !!!!!
XX -
12 April 2017 - 10:05
Astrid Brouwer:
Hallo Mees en Jenny,
Hier een berichtje uit Breda -
12 April 2017 - 10:37
Jennie:
Hoi Jenny en Mees, wat een avontuur. Heel veel plezier en geniet van al het mooie wat jullie beleven.
groet, Jennie -
12 April 2017 - 13:27
Lonneke:
Ha Jenny, Mees,
Wat fantastisch om te lezen wat jullie meemaken, en dank je welvoor het ontkrachten van onze simpele en verkeerd aannames over dat land!!!
Zo zie je maar hoe vertroebelt ons beeld vaak is, en wat het gewone ' ontmoeten' voor krachtig instrument is :)
we genieten van een afstandje met jullie mee.
groetjes,
Lonneke
-
12 April 2017 - 14:32
Lucienne:
Wat een geweldig avontuur zeg, super !!
Zit weer te genieten !!
XX
-
12 April 2017 - 15:17
Nicole:
Hey zus en Mees, wat 'n geweldig verhaal weer! En jullie beleven het!! -
12 April 2017 - 15:20
Nicole:
Veel liefs xxx -
12 April 2017 - 16:13
Frans Scherpenisse:
thank you for sharing your journey!...erg leukweer en het grappige is weer dat ik terwijl ik lees
je hoor praten! -
12 April 2017 - 21:29
Anja:
Wat een prachtig verhaal, Jen en mees! Geniet ervan!
-
13 April 2017 - 13:47
Eva-Marije:
klinkt geweldig! Mooi he die eerlijkheid en vriendelijkheid, heel herkenbaar in veel landen. Het valt toch vaak op en verbaast ons. Volgens mij zijn we vaak te bang voor 'het vreemde'. Nergens voor nodig!
Mijn ervaring is dat waar je ook komt, als je hen onbevangen vertrouwt, ze er alles aan doen om dat vertrouwen niet te beschadigen. Ze willen ook altijd zo graag een positief beeld van hun land geven, nog een reden om je niet te belazeren.
Als je je als een angstige toerist uithangt heb je grotere kans dat je juist de verkeerde mensen aantrekt omdat ze een makkelijk slachtoffer zien.
Je trekt aan wat je uitstraalt!
Geniet van al het moois!
-
13 April 2017 - 18:22
Gonnie Seen:
Wat leuk om te lezen en wat een belevenis ! Heel veel plezier nog en geniet ervan. Groet Gonnie -
14 April 2017 - 22:09
Anoes:
hoi lieverds,
wat een prachtig verslag en mooie foto's.
Natuurlijk zit ik er mn vingers bij af te likken...
ik proef al het lekkers inclusief de taart :-)
AnXXs -
15 April 2017 - 21:01
Cynthia Du Parand:
Wat fantastisch om mee te mogen lezen. Je krijgt er gewoon zin in. Veel plezier nog -
15 April 2017 - 21:01
Cynthia Du Parand:
Wat fantastisch om mee te mogen lezen. Je krijgt er gewoon zin in. Veel plezier nog -
15 April 2017 - 23:10
Pascal En Monique :
Gewoon fantastisch. Super. -
16 April 2017 - 15:06
Marie-José:
Lieve mensen, wat een indrukwekkende belevenissen. Dank! dat we dit op afstand mee kunnen kunnen meemaken. En dat het verhaal eens niet door politiek of journalistiek is ingekleurd. Geniet ervan! -
21 April 2017 - 18:01
Bernadette:
Ha Mees en Jenny,
Fijn om te lezen dat jullie het zo naar de zin hebben! Mooi geschreven...
Ik ben benieuwd naar het volgende verslag.
Bernadette
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley