laatste verslag uit Amman

Hier zijn we weer! Veilig zijn we weer terug in Amman en over een paar uurtjes gaan we weer vliegen terug naar Nederland.

We kijken terug op geweldige dagen en het Jordanie zal een mooie herinnering blijven voor altijd.

Ik neem jullie nog even mee met onze afgelopen dagen in dit bijzondere land.

Donderdag jl zijn we met onze auto vertrokken via the kings highway naar Petra. Onderweg hebben we Mount Nebo aangedaan, de befaamde berg van Mozes en een zandkasteel in Karak bezocht. De highway was prachtig, hoog, grillig, gemiddelde snelheid was 50 km per uur. Af en toe was het net of we op de maan reden. Alleen maar kale vlakten maar zo indrukwekkend. Het werd een lange en vermoeidende dag (met name voor Mees want die moest rijden). Onderweg leuke ontmoetingen met bijvoorbeeld een geflipte Jordanier die 10 jaar bij de luchtmacht had gezeten en ook in Amerika was geweest. Hij was nu met pensioen en was daarom langs de weg met een aantal bankstellen en wat tafels een wegrestaurant begonnen. Prachtig uitzicht dus wij even stoppen. Die man is over ons heen gevallen heeft ons een soort van doodgeknuffeld en wilde ons niet meer laten gaan. Hij zat duidelijk om een praatje verlegen dus hij bleef maar ratelen over amerika over van alles. We moesten zijn zelfgebouwd toilet (wat later natuurlijk niet bleek door te trekken maar dat was Megan even vergeten!!)bewonderen. Het toilet stond op een uiterst randje van de berg en was gemaakt van Jutte zakken. Zo kon je vanf de pot gelijk het uitzicht bewonderen!Met ontzettend veel moeite zijn we weer verder gegaan. Een nederlands gezin wat we de afgelopen dagen wonderlijk genoeg bijna dagelijks weer tegenkwamen en waar je dan ook een soort van band mee krijgt. Een syrische dame die met mij op de foto wilde omdat zij zo'n bijzonderheid was in haar land en ik zo op haar leek (qua afmeting!) Ik gaf haar de tip zoek gewoon een grote man, hilariteit natuurlijk alom maar toen Mees even later erbij kwam wilde ze toch ook wel even met hem op de foto!

We waren donderdag avond maar net op tijd om in naar Petra by night te gaan. De siq is dan verlicht met wel 10.000 kaarsjes en dat is een prachtig manier om dit wereldwonder te zien. Magisch.
De volgende dag waren we om 7.15 uur weer bij Petra om de hele dag rond te sjouwen. Het was geweldig! Het was net of we in een gigantische disney attractie rond liepen de hele dag. Wat hebben we geklommen en wat hebben we gezweten. Jullie moeten de foto's maar eens bekijken om enigzins een idee te krijgen.
Inmiddels liepen we al 2 dagen achter elkaar van het ene bijzondere naar het andere te sjouwen. Het was bijna te veel om in te nemen.S avonds waren we dan ook bijna allemaal gewoon beroerd van de moeheid. Gillian was nog niet helemaal de oude maar heeft dapper meegestapt. Nou was het hostel waar we sliepen echt "waardeloos"dus prima dat we savonds gelijk in dromenland waren. De moskee maakte ons natuurlijk om 4.00 uur sochtends en 5.00 uur sochtends wakker maar we sliepen gewoon weer door! Sorry mijnheer de Immam, het is niet dat u niet mooi zingt maar er was gewoon geen puff om er serieus aandacht aan te besteden.

Vrijdagochtend om 9.00 uur werden we verwacht in de Wadi Rum. Een prachtig woestijngebied 130 km van Petra. We hadden een afspraak met Suleman een bedoein die ons 2 dagen mee de woestijn in zou nemen.
Dat was echt geweldig!
Eerst theedrinken in zijn huis, kennismaken en het programma doorspreken. Toen ja hoor even de kamelen bellen! en daar gingen wij. Op de kameel door de woestijn! Geweldig maar wel wat chagerijnige beesten. Goed het is ook HEET in die woestijn dus daar zou ik ook een beetje chagerijnig van worden.
Daarna met Youssouf die ons zou vergezellen in zijn Jeep door de woestijn! Machtig scheuren over alleen maar zand en je weet gewoon niet waar je moet kijken, zoveel moois, zoveel indrukken. Zand ik allerlei kleuren, bergen, nagenoeg geen enkel stukje groen. We hebben geklommen, veel gehoord over hoe de bedoeien in de woestijn leven. Gevaarlijk was het niet, Youssouf was een prima gids, chauffeur, verteller, kok eigenlijk alles.Maar zoals hij zelf zei, als je in de woestijn leeft moet je een goede dokter, mechanicien, kok, klimmer, afijn van alles zijn. Tropuwens dat chauffeuren was helemaal geweldig want onze jeep had namelijk geen remmen, althans ze deden het niet meer. Heel af en toe zagen we een tegenligger en dan blijkt er een algemeen gebaar te zijn voor het ontbreken van remmen! Prima toch! Wij voelden ons veilig bij Yousouf. Na een prachtige zonsondergang, een heerlijk bedoeienmaal hebben we heerlijk geslapen onder de sterren in de woestijn. Heerlijk naast elkaar. Alweer een onvergetelijke belevenis.
Voor dat we gingen slapen deelde Gillian nog even met ons dat ze dit nu pas echt "leven" vond.Gelukkig is ze weer mee terug met ons gegaan en niet aan Youssouf blijven hangen!

Na een ontbijtje in de woestijn zijn we weer in onze auto naar Aqaba gegaan. Even naar het strand, de Macdonalds natuurlijk want al die kikkererwten werden Gillian echt te veel en we verbleven in een mooie Eco lodge. Alles helemaal verantwoord zelf de airconditioning. Jammer dat het dan gelijk voor geen meter koud wordt en het in Aquaba meer dan 45 graden is. Dus na een zeer warme nacht de terugreis naar Amman weer hervat.

Deze keer over de deserthighway. Dan zie je natuurlijk helemaal niets behalve zand, maar het is natuurlijk ook de desert!
In 4 uur weer naar Amman gereden en daar weer heerlijk aangekomen bij Ria en Mohammed in Sherina B&B. Heerlijk koel, en dan kunnen we nog een beetje uitrusten.

Vandaag dan onze laatste dag! Nadat we de huurauto hebben ingeleverd. Allazijgeprezen zonder schade (echt een wonder!) zijn we naar de Abdullah moskee geweest. De dames mochten alleen naar binnen in een zwarte lange jurk met capuchon! Deze foto's zullen we er thuis nog even opgooien. Mooi om te zien en nu zijn we dan ook eens in een moskee geweest. Daarna nog heerlijk wat geshopt, gegeten en ingepakt.

Tijdens onze laatste rondje gingen de dames nog even een winkel in, komen we terug zit Mees samen met een aantal heren aan de praat. Blijkt de kapper te zijn van de overkant. Nou of Mees nog even naar de kapper wilde. Tuurlijk ook een belevenis. Even kortwieken, gelijk de wenkbrauwen met een draad! bijwerken ook nog een kopje thee, iedereen zet iedereen op de foto. Mooi. Dan even afrekenen. Maar daar wilde de heren niets van weten. Nee, zei de kapper zeg maar tegen iedereen die het wil horen dat Jordanie een mooi land is! Beloofd is beloofd en hierbij dus.

Voor ons is Jordanie meer dan mooi. Prachtig, indrukwekkend, soms chaotisch maar nooit vervelend ( nou ja die sammy op zijn berg dan maar die deed dan ook of hij een halve amerikaan was). We hebben 10 dagen tussen de moskeeen gelopen, gekeken naar mensen, van heel moderen maar overwegend gesluierd, bedekt zelfs in de zee! Gezien wat gastvrijheid echt betekend, hoe relaties tussen mensen belangrijk zijn en waar mensen oprecht willen helpen. Overal heten ze je welkom willen ze van je weten waar je vandaan komt, hoe het met je gaat, of ze kunnen helpen. Overal krijg je thee, koffie, praatje mag je proeven en wensen ze je het allerbeste!

Jordanie, we bevelen het aan en als de foto's jullie nieuwsgierig maken naar meer. Kom dan gewoon maar weer een keertje langs in Heinenoord.

Salaam aleikum

Mees Jenny Megan en Gillian

Morgen weer thuis.