Veilig in Luang Prabang

Hallo allemaal,

Veilig gearriveerd in Luang Prabang waar we sinds gisterenavond verblijven. Luang Prabang is een prachtig stad die is uitgeroepen tot werelderfgoed door de Unesco. Een frans koloniaal verleden maakt dit een aziatische stad met frans grandeur. We voelen ons er al snel thuis.

We nemen jullie weer even mee op onze reis.

In Vientane hebben we heerlijk de toerist uitgehangen.Prachtige tempels, waar we natuurlijk een blessing van een monnik hebben gevraagd en gekregen. We hebben alle goede gedachten en gezondheid naar jullie allemaal gedacht. In het bijzonder natuurlijk naar Pa Weber en gelukkig heeft ons het bericht bereikt dat het iets beter met hem gaat.Lekker gefietst en een heerlijke oliemassage gehad. Het is altijd even doorbijten zo'n massage,niet alleen omdat de dames je in de meest rare en rake houdingen persen maar ze hebben zo'n lol om ons. Altjd eerst even vechten wie mees mag masseren natuurlijk want daar moet je dan wel een beetje stevig voor zijn. Maar het resultaat is altijd heerlijk ontspannen.S avond eten langs de Mekong is ook een belevenis. Niet dat je wat ziet natuurlijk want aan verlichting doen ze niet, toch romantisch vinden wij. Goed na dit uitrusten zijn we op de fiets geklommen voor onze eerste etappe. 100km naar Tha Lat. Laos is erg mooi, rustig en vriendelijk. Het is voor ons steeds weer onbegrijpelijk hoe de mensen zich in deze omstandigheden kunnen leven. Ze leven van dag naar dag en wat wij hier zien zijn mensen met veel plezier en geluk in kleine dingen. Als snel komen we tussen de bergen te fietsen en het laatste stuk is echt heel erg klimmen. Maar we redden het! We komen samen met drie duitse fietsers (uit Berlijn, altijd goed!) aan. Wij besluiten in een groot guesthouse in te checken. Blijkt later toch een beetje een soort van bordeel te zijn. Maar ach, wij hebben lekker geslapen en buiten hadden ze het blijkbaar gezellig! Die avond samen met de Berliners gegeten en veel plezier gehad.
De volgende dag weer een etappe van 100 km.De hele dag klimmen en dalen, mooi moment om het leven te analyseren. Zo gaat dat toch eerst klimmen en als je aan het genieten bent van de hoogte ga je met een rotgang weer naar beneden. Begin je weer opnieuw en ja hoor, je komt weer boven!In dit geval kwamen we boven maar hoe en ik wat voor staat zullen we jullie besparen. Genoten hebben we wel die dag.Het ene uitzicht nog mooier dan het andere. Gelukkig mag ik dan veel stoppen omdat Mees foto's wil maken. Kunnen we weer even bijkomen. Overigens is Mees heerlijk bezig met fotograferen. De omgeving leent zich er natuurlijk voor. Soms moet ik even het ijs breken zodat iemand het goed vindt dat we foto's maken of zorgen we er gewoon voor dat lelijke borden even uit de weg geruimd worden. Ach zo vliegen de dagen voorbij.
We overnachten in Vang Vieng, een echte backpackersstad. Allemaal hippies die op banken hangen en naar oude afleveringen van friends kijken of gaan tuben in een oude vrachtwagenband op de Mekong. Wij laten het voor wat het is en fietsen verder. We konden daar wel even pinnen, ook een bijzonderheid in Laos. We betalen hier met Kippen!! Leuk he! Ze zijn niets waard. Je kunt maar maximaal 65euro pinnen en dan krijg je 700.000 kippen. Met 2 verschillende bankpassen ben je dan natuurlijk heerlijk millionair.
We fietsen de volgende dag 70 km naar Kasi. Dat was weer klimmen tot dat we er bij neer vielen. Toch was het weer prachtig. Onderweg kwamen we langs zulke kleine dorpjes alle kinderen roepen naar ons,sabadee komt er uit alle gaten en hoeken. Soms moeten we echt zoeken waar het vandaag komt. Toch kunnen we ons ook niet helemaal afsluiten van wat voor een armoede we zien. Kinderen die echt net kunnen lopen lopen daar al met een groot mes lang gras te snijden om daar bezems van te maken. Onderbroek hebben ze niet aan, dat wordt toch maar smerig en waar koop je het van en waar moet je het laten! Als we onderweg een hele familie tegenkomen die met bakjes kiezels langs de weg oprapen om die te gaan verkopen raakt het verschil met onze kinders thuis ons wel heel erg. We geven die kinderen wat fruit en de gevechten breken bijna uit. Vader grijpt in en doe het allemaal in zijn zak! Hebben ze nu eten voor vanavond? Achteraf hebben we spijt dat we geen geld hebben gegeven. Als was het maar voor een dag eten geweest. We waren gewoon te overdonderd door wat we zagen.
We overnachten in Kasi, echt een plaats van helemaal niets. We zijn dolblij dat we een guesthouse vinden. De eigenaar spreekt frans dus dat is ook makkelijk. Een kamer, schoon, een hurktoilet maar ach dat overleven we ook wel. We betalen netjes,niet te veel vinden wij. Komt die ouwe later, natuurlijk nadat we afgerekend, nog wel even vertellen dat er savonds een (klein)feest is, beetje herrie maar we mogen mee eten!
Nou het eten hebben we overgeslagen want Mees bleek toch wat dun op de darmen te zijn (was wat lastig op het hurktoilet!!!) en die herrie was echt ongelofelijk! Ik heb van ellende 4 afleveringen van "The Good Wife" gekeken die op Mees zijn Ipod stonden want slapen was onmogelijk!
De volgende dag besloten wij niet te gaan fietsen. Een dag bijkomen van de inspanning van de afgelopen dagen. De bergen en dus klimmen zouden nog meer worden, het was een lange etappe met geen slaapmogelijkheden tussendoor. We wilden met de bus. We stonden helemaal klaar, op tijd, maar niemand had gezegd dat je ook echt voor die bus moest springen. Dus voordat we gelezen hadden waar de bus heenging was hij al voorbij. Nee, niet nog een nacht in Kasi! Ik in paniek maar Mees zegt, Jen we doen net als in Peking Express, we gaan liften. Ik liet op dat moment de moed al zakken maar Mees heeft het gewoon geregeld. Een zakenman uit Vietnam met een huurauto zag het wel zitten. Hij was erg moe en als Mees wilde rijden zouden wij mee mogen naar Luang Prabang in zijn gehuurde Isuzu Demax pick up. We hebben genoten in die auto en die aardige man waar we geen woord mee konden wisselen ook! Die bergen waren trouwens indrukwekkend en wij hadden het echt niet gered met de fiets. De goede man wilde er niets voor hebben dus wij hadden een goedkope dag!
We zitten nu in een heerlijk guesthouse in Luang Prabang. Genieten van de stad, kopen wat souveniers en morgen gaan we watervallen bekijken en naar een grot waar blijkbaar 200 boedhabeelden in staan. Daarna is het plan om weer te vertrekken richting Noord Thailand.
We horen dat het met onze kids allemaal goed gaat, we krijgen heerlijke emails van thuis. Dit maakt dat wij onbezorgd genieten van deze hele mooie reis.

Jullie weten het weer, we hebben nu wat foto's kunnen plaatsen.
Jeannette ik ben heerlijk aan het fotograferen met jouw toestel.
Kunnen jullie ook wat beelden zien.

Tot de volgende keer,dan zijn we weer in Thailand!

Liefs Mees en Jenny